موضوعی که خود جولانی هم به آن اشاره کرده و با بیان این‌که اسرائیل، پیام صلح ما را با خشونت تمام پاسخ داد، گفته است: "رژیم اسرائیل همواره در حال ایجاد بحران برای کشورهای دیگر است و از کشتار و جنایتی که در غزه مرتکب شده، فرار می‌کند. ما پیام‌های صلح و ثبات‌سازی را منتقل کردیم، اما اسرائیل با خشونت تمام به آن‌ها پاسخ داد؛ در حالی که باید به توافق ۱۹۷۱ بین سوریه واسرائیل پایبند می‌ماند."

این استیصال در برابر اسرائیل اولاً نشان داد که هرگونه عادی‌سازی روابط با تل‌آویو نادرست است، زیرا جنگ‌طلبی و خونریزی نتانیاهو انتها ندارد و او اگر هم به طور موقت به آتش‌بسی تن بدهد، تنها برای تجدید قواست. از این رو، ساده‌‎انگارانه است که اعراب فکر کنند او به پیمان ابراهیم پایبند خواهد ماند، همان‌طور که در غزه و لبنان نیز زیر تعهداتش زد و به بهانه‌های مختلف حمله را از سر گرفت.

از طرف دیگر، این حمله به سوریه و دیگر سران جهان عرب ثابت کرد مسئلۀ اسرائیل چیزی فراتر از حکومت‌هاست و او علناً به دنبال افزایش سرزمین‌های تحت سلطۀ رژیم است. به عبارت بهتر، هیچ یک از اعراب همسایۀ اسرائیل از شر این رژیم در امان نخواهند ماند و این کشور در اولین فرصت که شرایط را مهیا ببیند، به خاک هر کدام از آنها تعرض خواهد کرد. مضاف بر این موارد، هجوم ارتش اسرائیل به سوریه یک بار دیگر اثبات کرد سیاست ایران در قبال اسرائیل کاملاً علمی، منطقی و دقیق و مبتنی بر شناخت و تجربه است.

نکتۀ جالب اینست که خود جولانی نیز اخیراً اظهار کرده است: "جهان، بر عقب‌نشینی اسرائیل از خاک سوریه که درخواست دمشق نیز هست، تاکید می‌کند." اظهارنظری که اگر پشتوانۀ آن امید بستن به غرب و یا روسیه باشد، باید اذعان کرد که نشانه‌ای از عدم‌پختگی جولانی است.

منبع: روزنامه تماشاگران امروز