دولت های جمهوری اسلامی ایران؛ یکی پس از دیگری، راجع به اجرای دقیق و هماهنگ متناسب بازی حقوق کارکنان و بازنشستگان دولت، دروغ تحویل مردم دادهاند و از سالها پیش تاکنون که این موضوع تحت عنوان اجرای عدالت و هماهنگ سازی حقوق و مزایای همه حقوق بگیران و نیز مستمری بگیران دولت، مطرح شد، اکثریت قریب به اتفاق کارکنان و بازنشستگان با دیده تردید به آن نگریستند و در عین حال به خاطر فاصله بسیار زیاد میزان دریافتی های شان با واقعیات اقتصادی روز مانند نرخ بالای تورم و گرانی سرسام آور اجناس و کالاهای مورد نیاز و خدمات، به خود دلخوشی و امید میدادند که شاید دولت واقعا میخواهد به آنها کمک کند و وضعیت نابسامان و وخیم آنها را باور کرده است. زهی خیال باطل که پس از سالها انتظار و کشمکش بین دولت مردان و انجمن های صنفی و شایعات نزدیک به حقیقت, در مورد ورشکستگی صندوق های بازنشستگی؛ به ویژه صندوق تأمین اجتماعی، هنوز که هنوز است پیرامون بخشش اندکی از میلیاردها دلار اختلاس و دزدی و هدر رفت سرمایهها و ثروت های ملی ناشی از ضعف شدید مدیریت و بی برنامگی مشهود، به کارکنان دولت و بازنشستگان، بحث و جدل میکنند و هر روز فاصله درآمدی این قشر محروم و زحمت کش، با هزینه های روزمره و مایحتاج شان، بیش تر و بیش تر میشود. وقتی که یک وزیر یا یک نماینده مجلس، حول و حوش هفتاد تا صدمیلیون حقوق میگیرند و تازه این درآمدهای رسمی آنان است و فقط خدا میداند که برخی از این دست اندرکاران، چقدر از راه سیاسی بازی و زد و بند، سوای حقوق رسمی شان در میآورند، قطعا مشکلات و درد و رنج کارمند، کارگر و بازنشستهای که نهایتا و به صورت میانگین، چیزی بین چهارده میلیون تا هیجده تا نوزده میلیون در بهترین شرایط، حقوق دارند و تورم بالای ۴۰ و ۴۵ درصد را تجربه میکنند را به هیچ وجه درک نمیکنند.
به راستی؛ این چه عدالتی است که در این مملکت بعضیها اصلا نمیدانند تورم و گرانی یعنی چه، برای این که پول شان از پارو بالا میرود و در نقطه مقابل تعداد بسیار زیادی از مردم، مخصوصا کارمندان و بازنشستگان دولت، برای شام شب شان، منتظر صدقه دولت هستند.
گدایی شاخ و دم ندارد، حقوق پ مزایای کارکنان تأمین اجتماعی و همچنین بازنشستگان این سازمان بی در و پیکر را با حقوق و مزایای ادارات دیگر مقایسه کنید تا تفاوت و تبعیض واقعی را به عینه مشاهده کنید، آن وقت کارکنان همین تأمین اجتماعی، زورشان میآید پاسخ کارکنان و بازنشستگان را بدهند و با تکبر و تفاخر عجیبی با آنان برخورد میکنند. پس دولت خدمت گزار و طرف دار عدل علی، چطور میخواهد طعم شیرین عدالت را به کارکنان محرومی که فقط حق خودشان را مطالبه میکنند، بچشاند؟!