واقعیتها آن چیزی نیست که در میدان رخ میدهد بلکه آنچیزی است که برکشیده و تصویر میشود. "تقریر حقیقت" جای "حقیقت" را گرفته است و از همین روی تیغ بلاغت بیش از حقیقت خواهد برید. این انقلاب در مفهوم واقعیت، ماهیت قدرت را نیز دچار تحول مفهومی کرده است. آنچه روی صحنه، نمایش داده میشود بیش از (و یا دستکم به اندازه) آنچه در پسِ صحنه میگذرد، قدرت ساز است. به همین علت "روایت واقعیت" بیش از "واقعیت" مهم شده است و یا به تعبیر بهتر، واقعیت همان روایت واقعیت شده است. بنابر همین ماهیت قدرت، امروز قدرتمندان جهان دست کم همانقدر که وقت خود را صرف توافق میکنند، زمانی را صرف روایت توافق میکنند. بایدن رئیس جهور ایالات متحده آمریکا، سخنانی که با رسانهها در مورد بحران اوکراین میگوید را با خود پوتین در این مورد حرف نزده است. میداند که پیروزی روایت بخشی از پیروزی واقعی است. همین کار را نیز دارند با برجام میکنند.
ابتدای دور جدید مذاکرات با بزرگنمایی محدودیت زمان مذاکرات و تعیین ضرب الاجل های فرضی، تلاش کردند. ضمن به انفعال کشاندن تیم مذاکره کننده ایرانی، چنان وانمود کردند که ایران محتاج و مضطر به توافق است و اینگونه اضطرار و احتیاج خودشان را زیر درشت نمایی اضطرار ایران پنهان کردند. در واقع میتوان گفت شاهد جنگ روایتها در وین هستیم. پس از آن نیز طرف غربی تمام تلاش خود را حول تحمیل روایت خود از مذاکرات به افکار عمومی میکند. این را نیز به کمک لشکر رسانهای صهیونیستی انجام میدهد. طرف غربی میکوشد اولین خبر از چگونگی روند مذاکرات را به خورد افکار عمومی جهان دهد و آن را جا بیندازد.
اکنون نیز سعی در ارائه روایت خود از دستاوردهای توافق احتمالی دارد. باید جنگ روایتها را جدی گرفت. روایت فتح از خود فتح دستاورد کمتری ندارد. حتماً آمریکا میکوشد در این مدت، با پروپاگاندا خود را پیروز مذاکرات معرفی کند و توافق احتمالی را به نفع خود در افکار عمومی مصادره کند.