بارها این تلنگر را به کشور ما خورده که تا چه حد برای نگه داشتن نمادهای هویتی خود تلاش کردهایم.
از طرفی تجربه باز هم نشان داده که تلاش عربها هم برای تحریف نام خلیج فارس بی نتیجه مانده است.
در واقع دسیسه چینی دولتهای عربی علیه هویت تاریخی خلیج فارس، هر روز ابعاد تازه تری به خود میگیرد. این در حالی است که نهادهای مسئول دیپلماتیک و فرهنگی کشورمان همچنان بر این باور هستند که کسی نمیتواند به منابع ایران دستی بزند اما طی سال های اخیر شاهد تاراج تاریخ و هویت ملی ایران در امور دیگری بوده ایم.
باز هم این سؤال ایجاد میشود که چرا مسئولان عزیز هویت ملی ایران را یک بار با اعتماد به نفس بیان نمیکنند تا این اجنبیها دست از سر خلیج فارس ما بردارند. چراهیچ هماهنگی در زمینه مسائل ملی و هویتی وجود ندارد و کار شایسته و درخوری برای حفاظت از نام خلیج فارس یعنی هویت تاریخی فرهنگی و ملی ایرانیان نمیشود؟
باز هم باید یادآور شد که نام خلیج فارس از دو هزار و چهارصد سال در همه زبانها بخصوص در زبان عربی بهطور مستمر وجود داشتهاست و تا دوره جمال عبدالناصر با آن مخالفتی نشدهاست.
در نوشته های قدیم آمده است که در زبان عربی تا قبل از سال ۱۹۵۸ نامی غیر از خلیج فارس وجود نداشته که خلیج عربی بکار برده باشد و به نوعی در متون عربی خلیحی غیر از خلیج فارس، اصالتی ندارد و اگر قرار باشد طبق دلیلها و برهانهای موافقان تغییر نام خلیج فارس عمل شوداولین جایی که باید نام آن تغییر کند دریای عرب است که جمعیت یک میلیاردی غیر عرب آن را احاطه کردهاست و قبلاً هم با نامهای دیگری از جمله مکران و پارس نامیده شده است.
با این حال ایجاد موج جدید تحریف نام خلیج فارس و بكارگیری واژه مجعول، بحث تازهای نیست، چرا كه از دهه شصت میلادی به این طرف هر از چند گاهی و به مناسبتهای مختلف تلاشهایی در راستای تصویب و رسمیت نام مجعول توسط برخی كشورهای منطقه و سازمانها دیده میشود که البته همه اینها خیالی است خام که با همفکری مسئولان دست عربها نام خلیج فارس نخواهد رسید.