به گزارش پایگاه خبری تماشاگران امروز/رضا حاجیکریم درباره اوضاع آب تهران اظهار داشت: امسال نزولات جوی و بارشها خوب بوده، سدها هم طبیعتا پر میشوند اما یک بحث میماند و آن اینکه نزولات جوی به شکل برف بوده و ذخیره میشوند در فصول گرمتر یعنی انتهای بهار و تابستان شروع به آب شدن میکنند و سدها پر میشود که طبیعتا فعلا در وضعیت فعلی سدها تأثیرگذار نیست.
وی افزود: موضوع این است که اگر فقط نگاهمان به آسمان باشد و بخواهیم با باران مشکل آب کلان شهری مثل تهران را حل کنیم بسیار اشتباه است ما در توسعه تهران نگاه پایدار نداشتهایم، شهر را توسعه دادیم و مناطق شهری جدید اضافه کردیم اما هیچوقت نگاهمان این نبوده که آب را از کجا تأمین کنیم، ما از طالقان، سد نمرود، لار، کرج، لتیان و هر جایی که توانستیم آب را به تهران منتقل کردهایم، در دشتهای اطراف تهران که همه ممنوعه هستند چاه حفر کردهایم و آب را به تهران منتققل کردهایم، مناطق زیادی را را بین بردهایم و آب را به تهران منتقل کردهایم.
دومینویی در حال سقوط برای نابودی اقلیم
این کارشناس حوزه آب در ادامه گفت: متوسط تلفات آب در شبکه آبرسانی کشور ۲۴.۵ درصد است که در استانهای مختلف؛ متفاوت است. در اصفهان ۱۷ درصد، خوزستان ۳۰ درصد در تهران در نقاط مختلف این ارقام متفاوات است و چون قدمت شبکه بالاست عدد از متوسط کشوری بالاتر است، بخشی از آب پرت میشود و بخشی نیز تبدیل به فاضلاب میشود، چون طرح فاضلاب تهران تکمیل نیست، تصفیهخانهها ساخته نشده و شبکه جمعآوری کامل نشده است. به همین دلیل بخشی که تبدیل به فاضلاب میشود آورد محیط زیستی ندارد و حتی مخرب محیط زیست است، بازچرخانی هم تقریبا در تهران اصلا نداریم و در ساخت تصفیهخانههای محلی و پراکنده در تهران موفق نبودیم، در ساختوساز شهری و روی نظام بازچراخانی آب اصلا موفق نبودیم در رعایت الگوی مصرف هم ناموفق بودیم، یعنی در زمینه نصب تجهیزات کاهنده به اهداف برنامهای نرسیدیم، همه اینها کنار هم یعنی ما دومینویی در حال سقوط برای نابودی اقلیم اطراف استان تهران ساختهایم که استان البرز و بخشی از حوزه مازندران هم از این ماجرا تحتتأثیر خواهند بود.
وی تاکید کرد: ما مشکل آب تهران را حل نکردیم در مقابل استانهای اطراف را هم خراب کردیم و هر روز نیز نگاهمان به آسمان است، این اوضاع فقط به دولت مربوط نیست باید برای تکتک آدمهای کشور و تهران جا بیفتد که در شهری از اقلیم گرمسیر دنیا زندگی میکنیم که ۸۵ درصد این اقلیم گرم و خشک است، بدانیم کشوری داریم که متوسط سرانه آب یکپنجم آن چیزی است که در دنیا وجود دارد.
بدانیم در کدام اقلیم زندگی میکنیم
حاجیکریم بیان داشت: وقتی بدانیم در این شرایط زندگی میکنیم چه سیاستگذار و چه نماینده مجلس و چه شهروند خود را ملزم میداند که الگوهای رفتاری و توسعهای و زندگی را بر اساس اقلیم گرم و خشک در نظر بگیرد، ما باید مانند کسی زندگی کنیم که پولدار نیست، هم سیاستگذار و هم دولت و مجلس و مردم باید در این الگو سیاستگذاری و زندگی کنند.
همه شهرها را تخریب میکنیم تا آب شرب تهران تأمین شود
وی خاطرنشان کرد: نگرشها باید تغییر کند، باید بدانیم برف متعلق به انسانها نیست که تصمیم بگیریم آب شود یا خیر تا از آن منتفع شویم، برف متعلق به محیط زیست و چرخه زیست محیطی آب است و ما نباید در آن مداخله کنیم، وقتی سد لتیان و کرج طراحی شد گفته شد که سد چه میزان اجازه برداشت دارد چه میزان برای شرب، چه میزان برای کشاورزی و چه میزان حقابه زیست محیطی باشد. اما در نظام بهرهبرداری همین سدهای قدیمی کشور چقدر حقابه زیست محیطی تخصیص پیدا کرده است؟ آیا اگر حقابه محیط زیست تخصیص پیدا میکرد امروز پایین دست رودخانه شهریار در کرج به این شکل لمیزرع و خشک میشد؟ اگر حقابه محیط زیست رعایت میشد ما اجازه داشتیم آب را از سد طالقان به تهران منتقل کنیم و یک انشعاب هم به کرج و هشتگرد بدهیم؟ آیا اجازه داشتیم از نمرود و لار به تهران متتقل کنیم تا به مصرف شرب برسد؟
حتما نگران آب تابستان تهران باشیم
این کارشناس حوزه آب با تاکید بر اینکه ما باید حتما نگران آب تابستان تهران باشیم، گفت: متأسفانه و یا خوشبختانه چون مسئله آب تهران سیاسی است و دولت نمیخواهد در این شرایط تزاحمات اجتماعی اضافه شود با دستاندازی به حوضههای آبریز مختلف مسئله آب شرب تهران را حل میکند و نگرانی خاصی از این بابت وجود ندارد. اما بنده معتقدم باید شجاعت قطع و سهمیهبندی آب تهران را داشته باشیم. اگر این شجاعت را داشتیم آن زمان میتوانیم بگوییم در مسیر حل مشکل آب قدم درست برمیداریم