کشور ما باقدمتی چندین هزار ساله و سرزمینی که میراث میلیونها انسان شجاع، هوشمند، متمدن، فرهنگساز و مبارز وقانع وقدران وفهیم داریم با آسمانی آبی و خورشیدی که میتابد به هر روز و میرویاند گیاهان و درختانی ستبر و بلند و میباراند ابرهایی که پدید آورنده چشمههای جوشان و جویبارهای زلالندوکوهها ومنابع طبیعی بکرومحیط زیست زیباداری انواع اقسام حیوانات وحشی که چرخه روزگارزیست میکنند در هر گوشهای از این خاک خوب و دریاهایی که از آنها ما را نصیبی از ماهیان لذیذ است و پشتوانه آبی که تکیهگاه کشتیها و ناوهای محافظاند و کوههایی بلند و ماندگار در میانه، با ارتفاعی که از قله تا اعماق میرویانند گیاهان خوشبوی دارویی و گلهای زیبای جادویی عطروبوی معطرگیاهان ودرختان خودرودرکوهستانها همگی ازنعماتهای الهی نصیب ماگردیده.
غیورمردانی شجاع و رشید و باصلابت وشیر زنانی به مراتب زیبا و بامحبت و دخترانی که در عرصهها و میدانهای رزم و بزم آنچنان با عصمت وباعفتند و نگاهبان که نوید زندگی با عشق را به میراث دارند، زنان عفیف و نجیب که پروراندهاند مردان شجاع، هوشمند و دانشمندانی که افتخار زمین و زمانند و مردمانی که به دنبال دانش از اقصی نقاط گیتی خود را به موطن آنها رساندهاندوهرجایی که ایرانی وجوددارمبتکرانه وخلاقانه اندیشمندان ودانشمندان جهانی ایرانی هادرتمام سطوح پیشروند.
هنرهاواثارومیراثهای به جای مانده کهن نمایانگر تمدن و فرهنگ و تلاشی مضاعفاند از دیرباز تاکنون و تاریخی که سراسر روایتگر شجاعت و پایمردی مردمانی است که دشمنان را درتمام سطوح به زانودراورده و شکست و پیروزیهای بسیاری را در طول هزاران سال تجربه کردهاند.
اندیشمندانه وبامدیران اگاه که در تمام رشتههای علوم از فلسفه و حکمت تا علوم مختلفه صاحب سبک و مکتباند و آثار آنان نه در موزهها که در دانشگاههای جهان هماکنون نیز حرفهای زیادی برای گفتن دارندوهرجاموفقعیتی هست قطعا دست توانایی ایرانی درانجاوجوددارد.
ایرانی ها، مرزهای جغرافیایی را در شرق و غرب عالم درنوردیده، منشور حقوق بشر را در سالیان دور تدوین کرده، از جنگ و گریزها و تهاجم و تجاوزها درسها آموخته، سر پادشاهان متجاوز غرب و شرق را به سنگ کوبیده و از پس هر شکستی پیروزی کسب کرده و فرهنگ و رفتار و سنتهای متجاوزان را در فرهنگ و تمدن خود هضم کرده و ارتقاء بخشیدهاند.
نیک میدانیم از این خاک خوب کیمیا، چه انتظار بیشتری است وقتی توانسته است با نام و نشان دیرینه بماند و پرچم پرافتخار خود را بر فراز قلههای بلند به اهتزاز درآورد و بگوید و باصدای رسافریادزنیم که ما هستیم.وفرزنداین اب وخاکیم بوده وهستیم وهمچنان بااقتدارمانده ومیمانیم چه در میادین مختلف و سخت ورزشی، چه در کلاسهای آموزشی، چه در آوردگاههای دفاع و چه در فنون و فنآوریهای بیمثال چه درسطوح فضایی وهوایی و....
سؤال من این است ایاقدرخودرامیدانیم ..؟؟؟ چقدر خود را میشناسیم؟ وبه چه اندازه برای فرزندانمان ارزش قایل هستیم از گذشتههای خود چه میدانیم؟ خود را با کدام کشورها در مقاطع مختلف تاریخی مقایسه میکنیم؟ در موزههای بزرگ عالم جایگاه میراثهای تجسمی و هنرهای دستی ما چه وسعتی دارد؟
ایامیدانیم بزرگان واندیشمندان وسرداران و پهلوانان ما چه کسانی بودهاند؟ ما در حجم صفحات تاریخ عالم چه میزان حرف و سخن برای گفتن داریم؟ براستی چرا دردانشگاها ورسانهاوفضای مجازی دستاوردهای عظیم کشورمان واقعیت هارابیان نمیکنیم که مردم بداننددرکجای تاریخ ایستادهاند.
درشکست هاوپیروزیهابارها مردیم و از پس هر مردن زنده شدیم. زندهتر، پویاتر و قویتر و حال که دشمنان سرسختی داریم مانند قرنهای پیشین که از کمند اسکندرها، یونانیها، ترکها، بربرها، عربها و مغولها جان سالم به در بردیم و آنان را در مقاطع مختلف شکست دادیم و ماندیم چونان امروز که قویترین و بزرگترین دشمنان تاریخ را مقابل خود داریم.ازشرق وغرب واعراب و اروپایی و هر کشور دیگری که چشم طمع بر ذخائر ارضی و معدنی ما دارد. این همه دشمن غدّار برای کشوری چون ایران، نشانه قدرت و اهمیت ماست. موفقیتهای ژئوپلتیکی، آبراهههای بینالمللی، مرزهای گسترده متصل به شرق و غرب و شمال و جنوب آسیا، همسایگان فقیر و ثروتمند خاکی و آبی و چشمان طمعکار و باز آنان پیوسته قواب مسلح ما ارتش و سپاه ما را به دفاع واداشته چنانکه دین و دانش و عرق ملی آنان نیروی محرکهای برای استقامت و پایداری است تا آنجا که به هر چشم طماعی از جانب دشمنان، تیری زهرآگین رها میکنند تا کور شود هر آنکه نتواند ببیند
ایامیدانم چه کم وکسرداریم ؟حسرت کدام کشور و ملت آرامشمان را به هم میزند؟ خود را با کدام کشور مقایسه میکنیم. با کشورهای صنعتی، کشاورزی، خدماتی غرب یا شرق اروپاو..؟
این خاک و این آفتاب و باد و باران در مناطق مختلف کشوری زیبا وچهارفصل کامل که تمام کشورهای دنیاچشم به ایران مادوخته انداگرمدیریت لصولی وجودداشته باشدوباحفظ وحدت دست به دست هم بدهیم میتوانیم حتی بدون ذخایرنفتی درتمامی سطوح پیشتازوسرامدتمام کشورهاباشیم
از زمینهای بائر تا دایر و کویر و جنگلها گرفته تا کوهها و ارتفاعات بلند روایتها و حکایتها دارند وحتی برای همین کویرما که متأسفانه تمام زمین های حاصلیخیزرا به فضای شهری وکارخانجات تبدیل نمودهایم ولی کویرهارابه امان خدارهانمودهایم درتمام استانها وسعت جغرافیایی چندین برابرشده ولی متأسفانه وسط شهرهارابعنوان بافت فرسوده رهانموده اییم این همه ایرادواشکال فنون شهرسازی وباعدم رسیدگی به منابع طبیعی وتخریب جنگل ومحیط زیست همه اشکال وایرادات بزرگی است که همه مامقصریم وقصورداریم بطوریکه ایندگان این خط وناتوانی های ما رانمی بخشند