آیا واقعا بحث مالی برایشان انقدر درآمدزا و سود بالایی دارد که به راحتی تیمی که پیش از این از آن به نام یکی از اعضای اصلی خانواده نام میبرند، را به یک پیشنهاد سرمربی گری در یک کشور دیگر بفروشند. در واقع همین موضوع باعث شد تا بحث مربی گری در خارج از ایران را مطرح کنیم.
فرهاد مجیدی سرمربی سابق استقلال پس از قهرمانی بدون شکست با این تیم در فصل بیست و یکم رقابتهای لیگ برتر، از این تیم جدا شد و سر از لیگ کشور امارات در آورد تا به عنوان سرمربی تیم «الاتحاد کلبا» به دوران مربیگریاش ادامه دهد.
در خصوص اصل جدایی و نحوه جدایی وی از آبی پوشان اظهار نظرهای متفاوتی صورت گرفته و این موضوع موافقان و مخالفانی دارد که صرف نظر از این بحثها، میتوان گفت شاید انتقال مجیدی از لیگ ایران به لیگهای حاشیه خلیج فارس در جدیدی را به سوی فوتبال ایران بگشاید و پس از مجیدی باز هم بتوانند مربیانی از لیگ ایران ترانسفر شوند.
شناخته شده ترین و نخستین مربی ایرانی که فضای مربیگری خارج از کشور را در سطوح ملی و باشگاهی تجربه کرد، سرمربی اسبق تیم ملی ایران حشمت مهاجرانی بود.
اولین و معروف ترین
مهاجرانی که اولی مربی بود که تیم ملی ایران را به جام جهانی رساند و حضور در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین را تجربه کرد، برای اولین بار و در سال ۱۳۵۸ با بر عهده گرفتن هدایت تیم الشعب امارات حضور روی نیمکت تیمی به جز یک تیم ایرانی را تجربه کرد.
تنها یک فصل هدایت تیم الشعب کافی بود تا هدایت تیم ملی امارات هم به این مربی ایرانی سپرده شود تا مهاجرانی تبدیل به اولین مربی ایرانی شود که هدایت دو تیم ملی را بر عهده گرفته باشد.
این مربی باتجربه ایرانی پس از ۴ سال هدایت اماراتیها برای دو فصل سرمربی تیم الوحده امارات شد و پس از آن به عنوان سرمربی هدایت تیم ملی عمان را بر عهده گرفت که در قامت سرمربی عمان یک بار هم با تیم ملی ایران رو در رو شد.
مهاجرانی پس از دو سال سرمربیگری در کشور عمان بار دیگر به امارات بازگشت و این بار سرمربی تیم الاهلی شد و پس از یک فصل حضور در این تیم و قبل از بازگشت به ایران، دو سال هم به عنوان سرمربی هدایت تیم فوتبال امید امارات را برعهده داشت.
مهاجرانی را باید بینالمللی ترین مربی ایرانی با تجربه کار کردن دو ۲ کشور به جز ایران دانست و همچنین تنها مربی ایرانی که به جز هدایت تیم ملی ایران، سرمربیگری دو تیم ملی دیگر را هم تجربه کرده است.
یکی دیگر از مربیان ایرانی که از دل فوتبال ایران ترانسفر شد، ناصر حجازی پیشکسوت استقلال است که وی نیز در دهه ۶۰ و پس از تجربه کردن مربیگری استقلال به عنوان سرمربی هدایت تیم محمدان بنگلادش را پذیرفت و با این تیم به مقام قهرمانی لیگ بنگلادش هم رسید و در جام باشگاههای آسیا هم حضور پیدا کرد.
حشمت مهاجرانی اولین مربی که کار کردن خارج از ایران به عنوان سرمربی را تجربه کرد
مستقیم از استقلال
حجازی در مقطع کوتاهی هم به عنوان سرمربی تیم ملی بنگلادش فعالیت کرد و خیلی زود با کنار رفتن از این تیم مربیگری را در ایران ادامه داد.
حضور در ۴ کشور
از دیگر مربیان شناخته شده ایرانی که از فوتبال ایران به مربیگری در خارج از ایران رسید، میتوان به جلال طالبی اشاره کرد. طالبی که سرمربی تیم ملی ایران در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه بود، کار مربیگری را در از ابتدای دهه ۵۰ با تیم دارایی در تهران آغاز کرد و برای اولین بار در سال ۱۳۵۹ مربیگری خارج از ایران با حضور روی نیمکت تیم فوتبال الخلیج امارات تجربه کرد.
طالبی ۶ سال پیاپی به عنوان سرمربی در این تیم اماراتی کار کرد پس از حدوداً یک دهه وقفه به عنوان سرمربی به تیم گیلانگ سنگاپور پیوست تا در دومین کشور نیز مربیگری را تجربه کند. وی پس از یک فصل مربیگری کردن در تیم گیلانگ به اندونزی رفت و هدایت تیم امید این کشور را بر عهده گرفت و پس از آن برای مدتی به ایران بازگشت.
طالبی در سال ۱۳۸۰ هم سرمربی تیم ملی سوریه شد و پس از یک سال حضور در تیم ملی این کشور هدایت تیم «طلیعه» در سوریه را بر عهده گرفت. این مربی با تجربه ایرانی هم هدایت تیم ملی دو کشور را بر عهده داشته و در مجموع نیز به جز ایران در ۴ کشور امارات، اندونزی، سنگاپور و سوریه کار مربیگری انجام داده است.
بی هیاهو در عمان
عباس سرخاب مهاجم پیشین استقلال از دیگر مربیان ایرانی است که در حالی دو فصل در لیگ فوتبال عمان به کار مربیگری پرداخت که هیچ کار رسانهای در خصوص او صورت نگرفت.
سرخاب که در دوران فوتبالش نیز از بی حاشیه ترینها بود، در مربیگری هم در حالی به عنوان مربی-لژیونر حضور در فوتبال عمان را تجربه کرد که کمتر کسی در فوتبال ایران متوجه این موضوع شده بود. سرخاب در این دو فصل هدایت تیم فوتبال «جعلان» را در لیگ کشور عمان بر عهده داشت.
دیگر مربیان ایرانی با سابقه کار خارج از ایران
به جز مهاجرانی، حجازی، طالبی و سرخاب، مربیان ایرانی دیگری بودند که در لیگهایی خارج از ایران مربیگری را تجربه کردهاند که آنها از لیگ ایران به لیگهای خارجی نرسیدهاند. از مهمترین مربیان ایرانی شاغل در خارج از ایران میتوان به الکس نوری، افشین قطبی، محمدرضا پرکاس، امید نمازی و… اشاره کرد.