اما سؤال این است که چرا سینمای کودک در سال های اخیر با مشکلاتی روبهرو شد؟ چرا سینمای کودک مهجور باقی ماند و نتوانست همانند دهه 60 و دهه هفتاد که اوج این سینما بود، مسیر موفقیت خود را ادامه دهد. البته که خیلی از کارگردان های سینمای کودک از این عرصه فاصله گرفتند. همه این سؤالات در این گزارش از سوی چند کارگردان سینمای کودک پاسخ داده شده است. در ادامه با هم میخوانیم.
یکی از کارگردان های به نام سینمای کودک غلامرضا رمضانی است که فیلم های زیادی با مضمون کودک و نوجوان ساخته است. این کارگردان سینما به خبرنگار روزنامه تماشاگران امروز میگوید: متأسفانه فیلم های کودک در سینما مخاطب زیادی ندارد و مردم کمتر از این فیلمها استقبال میکنند. شاید به همین خاطر است که اکثر فیلمهایی که من ساختهام، برای اکران عمومی با مشکل مواجه و با عدم تماشاگر در این عرصه روبهرو شده است.
او در ادامه به سالن اختصاصی سینمای کودک اشاره میکند و میگوید: اکران فیلمها باید برنامه ریزی درستی داشته باشد. سینمای کودک فیلم های زیادی دارد که تنها به کشور ایران نباید بسنده کرد. اگر در طول سال بخواهیم فیلم های خارجی کودک را در کنار فیلم های ایرانی در معرض تماشا بگذاریم، سالن سینمای کودک دیگر خالی نخواهد ماند و بحث تقاضا و ارز در سینما هویدا میشود. من سال های قبل بارها اشاره کردم که احتیاج به یک سالن کودک داریم که ثابت باشد و فیلم های کودک را نمایش دهد. اما متأسفانه در این دوره هرکسی به فکر خویش است.
حمیدرضا قطبی دیگر کارگردان سینمای کودک است که سال گذشته فیلم "قطار آن شب" او در جشنواره های مختلف مورد توجه واقع شد. این کارگردان سینما معتقد است: من منکر تلاشهایی که در حوزه کودک از جانب متولیان در گذشته شده، نمیشوم اما گمان میکنم هنوز بیش از اینها نیاز داریم که به مقوله فانتزی در سینمای کودک بها دهیم، چرا که در فانتزی میدان گستردهای وجود دارد که لازمه حضور در آن عرصه، داشتن دیدی وسیع و نگاهی باز است.
وی در ادامه بیان میکند: امروزه با ابزار جدید و تکنولوژیهای تازه که کودک را از سنین پایین با «مدیا» مواجه میکنند، دنیای کودک وسیع میشود لذا کسی که برای کودک فیلم میسازد باید بر فانتزی اشراف کامل داشته باشد و با سرمایهگذاری درست به اجرای عملی ایدههایش فکر کند، چرا که با فراهم آوردن ابزار مورد نیاز، میتوان تخیل را در آثار سینمایی به ترسیم کشید.
این کارگردان در پایان میگوید: اگر قرار است به اکران خوبی در سینمای کودک برسیم که بازگشت مالی هم برای صاحب آثار داشته باشد، نیاز است که همه ارگانها سینمای کودک را حمایت کنند.
وحید پاکزاد کارگردان فیلم "سلیم" نیز معتقد است که سینمای کودک نیاز به حمایت های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دارد. سینما مخاطب میخواهد و وقتی این مخاطب از آن گرفته شود، گلوی سینما فشرده میشود. ترس از دست دادن مخاطب نیز همواره برای ما فیلمسازان با نمایش آثار به شکل آنلاین وجود دارد.
وی در ادامه به نداشتن سالن اختصاصی در عرصه سینمای کودک اشاره کرد و گفت: سینمای اختصاصی هم نداریم که به اکران فیلمهای کودک و نوجوان اختصاص داشته باشد و آن چه که در مراسمهای مختلف عنوان میشود نیز اغلب جنبه نمادین دارند. به فیلمهای کودک و نوجوان سرگروهی داده نمیشود و اکران آن نیز اغلب در سئانسهای مرده است که مخاطبی ندارند. مدارس نیز با توجه به این وضعیت ردیف بودجه فرهنگی هنری ندارند و خانوادهها نیز همراهی نمیکنند. بنابراین اکران مشکل بزرگی است که سینمای کودک و نوجوان را تهدید میکند و حمایتها نیز به حداقل رسیده است.