نااطمینانی‌های محیطی و صنعت خودرو
یادداشت_امیرحسن کاکایی/امروز در سال ۲۰۲۳ به‌جرات می‌توان گفت دنیا به‌سرعت در حال تغییر مسیر است. اولا یک جنگ تجاری واقعی بین امریکا و چین به‌راه افتاده که قطعا کل مسیر جهانی‌سازی را دستخوش تغییرات اساسی می‌کند. در ادامه این مسیر، به‌طور احساسی ادعا می‌کنم که جنگ اوکراین و روسیه هم دامی بود که امریکا برای اروپا پهن کرد.
به گزارش پایگاه خبری تماشاگران امروز/نهایتا می‌توانم بگویم اگر جنگ جهانی سوم و پایان دنیا فرا نرسد، قطعا دهه آینده شاهد جنگ سرد بین روسیه و بلوک غرب خواهیم بود. همچنین متعاقب سیاست‌های بانک‌های مرکزی در دوران کرونا، هم‌اکنون ما شاهد تورم بالا در کشورهای صنعتی جهان بعد از تقریبا 40 سال گذر از تورم‌های تک‌رقمی هستیم. شخصا مطمئن نیستم که این تورم تا انتهای سال تک‌رقمی شود. البته اتفاقات دیگری هم رخ داده که تغییرات حتمی را در زندگی بشر و روابط ملت‌ها رقم خواهد زد.
بدین ترتیب از این پس، دنیا مسیر کاملا نامطمئنی را طی می‌کند. حال به ایران می‌رسیم که در این 40 سال که دنیا به سمت جهانی شدن و تعاملات بین‌المللی پیش رفت، ما انزوا را برگزیدیم. درست در زمانی که دنیا تورم را کنترل کرد، ما تورم‌های بالای 20 درصد را تجربه کردیم و هم‌اکنون با تورم بالای 60 درصدی در چالش هستیم. با این دست فرمان که پیش می‌رویم، احتمالا چنین تورمی را در سال آینده هم دوباره شاهد خواهیم بود؛ هرچند می‌توان ارقام بالاتر را هم پیش‌بینی کرد. البته در ایران غیر از روند 40ساله که فرازونشیب داشته، چند پدیده جدید قابل‌رویت است؛ نخستین آن کمبود شدید آب و برق و گاز و بنزین است. این موضوع حدود ۳ سال است که جدی شده و به مرزهای خطر نزدیک می‌شویم. امسال که حداقل معادل یک ماه تولید را از دست دادیم. براساس آنچه گفته شد دیگر انرژی مزیت ما به‌شمار نمی‌رود.
اما صنعت خودرو هم در حال تغییرات اساسی است. صنعت خودرو هم در روش‌های تولید، هم در نوع محصول و حتی مدل‌های کسب‌وکار در حال تحول اساسی است. حال سؤال این است که چه بلایی سر تولید صنعتی به‌ویژه تولید خودرو در کشور می‌آید؟ جالب است که بدانید در چنین شرایطی، مسئولان به‌جای اینکه در فکر ایجاد کمی ثبات در فضای سرمایه‌گذاری توسعه صنعتی و دیجیتالی باشند، به فکر باز کردن درهای مملکت به‌روی خودروهای خارجی، آن هم از نوع دست‌دوم هستند. این روزها، روزی نیست که از پز دادن مسئولان برای رفع تک‌تک موانع واردات خبری نشنویم. از یک سو مسئولان به‌دنبال برداشتن تعرفه‌های واردات خودرو و کاهش سطح استانداردی موردنظر هستند و از سوی دیگر، همان مسئولان دنبال ارتقای بی‌تناسب استانداردهای خودروهای تولید داخل و افزایش هزینه‌های دولتی تولید هستند. حالا خودتان قضاوت کنید؛ در چنین شرایطی که قیمت‌گذاری و بازار و حتی فروش به‌تدریج در دست دولت قرار می‌گیرد و عملا صنعت خودرو در حال تبدیل شدن به کارگر دولت می‌شود، چگونه سرمایه‌گذاران حاضر به سرمایه‌گذاری در این مسیر پرتلاطم می‌شوند؟ واقعا شما بودید، چگونه برای صنعت خودرو با این همه تغییرات محیطی و داخلی، برنامه‌ریزی می‌کردید